Célébrité vs connaissance

.... Διασημότητα Vs Επίγνωση .

Και εξηγώ.

Κάθε στόχος , είναι ένα μεγάλο ταξίδι . Και σε κάθε ταξίδι , κοιτάζουμε ΜΟΝΟ τον χάρτη .

Αν ποτέ κοιτάξουμε τον καθρέφτη , ολα οσο εχουμε μαζέψει απο αυτο το ταξίδι , οτι εχουμε πετύχει , θα χαθει αυτόματα  και θα ξαναβρεθουμε μεσα σε μια στιγμη , στην αρχή απο οπου ξεκινήσαμε . Δικαιο , αδικο , δεν εχει καμία σημασία , αφου αν το καλοσκεφτουμε , ειναι δική μας επιλογη . 

     Η Δυναμη του Χαρτη είναι που μας χαρίζει τα ταξίδια της ζωής μας ,

 η δυναμη του καθρεφτη ειναι που καταστρέφει τα μεγαλα ταξίδια  . 

     Πολλοι πουλάνε τέτοιους χαρτες . " πως να ειστε ευτυχισμένοι " " το κλειδί " " δεκα βηματα για να χασετε κιλα " μαγικές δίαιτες , εγχειρήσεις μαγικά φαγητά που δεν παχαινουν , μηχανες που σε γυμναζουν χωρις να κουνισεις το δαχτυλάκι σου κλπ Και αυτα σε οτι αφορα το χάσιμο των κιλων . Ποσσα αλλα επιπεδα ευτυχιας ψαχνουμε ολοι μας και γυρω μας σε καθε γωνια υπαρχει ενας καλος μαγος ή μια νεραϊδα που θα μας προσφερει το τελειο , με το μαγικο της ραβδακι . 

    ΜΑΛΑΚΙΕΣ . 

Καθε φορα που ακουω να συζητιούνται τετοιες λύσεις , θυμαμαι τα λόγια του βουδα που ειχα καποτε διαβασει σε ενα μακρινό μου ταξίδι στο εξωτερικό ,σε ενα μοναστήρι .

   

    «Μόνος του ο άνθρωπος κάνει το κακό. Μόνος του μολύνεται. 

     Μόνος του ο άνθρωπος αποφεύγει το κακό. Μόνος του εξαγνίζεται. 

     Η αγνότητα και η μη αγνότητα εξαρτώνται από τον εαυτό. 

     Κανένας δε μπορεί να εξαγνίσει τον άλλο.»

Και αυτος ο εξαγνισμός , αυτο το ταξίδι για τον καθε ενα είναι μοναδικό . Ετσι ο καθε ενας πρέπει να φτιάξει τον δικό του χάρτη ΜΟΝΟΣ του . 

    Ενα απο τα δυσκολα βήματα που εμαθα για να φτιαχνω τον δικό μου χάρτη , ειναι το να βρω τρόπους να δυναμώσω την επιγνωση μου . ΠΑΝΩ ΑΠΟ ΟΛΑ , χρειαζεται να ΞΕΡΩ , ΠΩΣ ΕΙΜΑΙ , ΠΩΣ ΠΕΡΝΑΩ ΣΤΗΝ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΌΤΗΤΑ ΜΟΥ ΚΑΙ ΓΙΑΤΙ ΕΠΙΛΕΓΩ ΑΥΤΟΝ ΤΟΝ ΤΡΟΠΟ ΖΩΗΣ . 

    Ετσι , εβαλα μια καμερα να γραφει απο το πρωι που ξυπνάω μεχρι το βράδυ που κοιμάμαι . Οταν ημουν σπίτι την ακουμπουσα σε ενα σημειο που να τραβαει τον καναπε (εκει που συνήθως την αραζω ) και στην δουλεια μου την εβαλα σε σημείο που να τραβαει το γραφειο μου .

     Φαινεται ευκολο . ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ . Πρωτα απο ολα , δεν μπορεσα να διαχειριστω την εικονα που έδειχνε  η οθονη . Ειχα τελείως διαφορετικη αποψη για την εικονα μου με το παχος μου .       Δευτερον , αλλιως νομιζα πως περνουσα την ημερα μου , και τελικα αλλιώς την περνουσα . Νομιζα πως κινούμαι ,και στην δουλεια μου και στο σπιτι μου , πως κανω εργασιες , πως σηκώνομαι απο την καρεκλα ή τον καναπε ,τακτικα . 

ΜΑΛΑΚΙΕΣ 

    Την αραζα και ξεχνουσα να σηκωθώ . Και στο γραφειο και στον καναπε . 

    Και τρίτον . Ειναι βαρια η επιγνωση οχι μονο του να βλέπεις την αληθινή σου εικονα , οχι μονο να βλέπεις την αληθινή σου δραστηριότητα , αλλα κυριως το χάσιμο στα ματια , την μη επαφη με την ζωή , με την πραγματικοτητα , οταν ήμουν μπρωστα στον υπολογιστη ή στην Τηλεοραση . 

Καντε το , αν αντεχει το στομαχι σας. Δεν εχει να κανει με το πόσα κιλα είσθε , ούτε με το τι προβληματα εχετε , και τι στοχους εχετε βάλει. Εχει να κανει με την ανάκτηση της ΕΠΙΓΝΩΣΗΣ 

Στην επομενη αναρτηση , ΥΠΟΣΧΟΜΑΙ , να σας πω τις λύσεις που μου πρότεινε η ψυχαναλύτρια μου , οταν το συζητήσαμε . 

   Σπαστε το κατεστημένο της σκέψης του μυαλού σας . 

Ακούγεται το  .... http://www.youtube.com/watch?v=uT3SBzmDxGk

C' est l'amour

Η αγάπη ,
χόρτο δεν είναι για να βγει με τόση ευκολία, 
είναι δεντρί βαθύρριζο μα θες για να το βγάλεις 
πριχού μονάχο μαραθεί σ' οργώνει τη καρδιά σου
βγαίνει μαζί με τη καρδιά.

Ειν' η αγάπη βάτος
που αν τύχει Μάνα και μπλεχτείς 
μέσα στις αγκαθιές του,
δε ξεμπερδεύεις εύκολα.
Θα φύγεις λαβωμένος.

Είναι η αγάπη θάλασσα
που γλυκοκυματίζει
κι αν τύχει τα γαλάζια της νερά σε ξεγελάσουν
τις ομορφιές της λιμπιστείς 
κι απλώσεις τα πανιά σου
δεν είναι μανα βολετό πίσω για να γυρίσεις.
Κι αν σε βοηθήσουν οι καιροί με κίνδυνο μεγάλο
στην άλλη άκρια θε να βγεις, 
αλλιώτικα εχαθης.

Είναι η αγάπη φονικό
που ζωντανό σ' αφήνει.

Είναι η αγάπη ξενιτιά που παίρνει το παιδί σου
μα κάθε μέρα καρτερεις μη και γυρίσει πίσω.

Είναι η αγάπη όνειρο που θέλεις για να τρέξεις
μ' από τη γη τα πόδια σου δε λεν να ξεκολλήσουν.

Είναι η αγάπη χείμαρρος
χυμά και σε συντρίβει.

Αρρώστια ειναι ν'αγαπας ,
αρρώστια που σε λειώνει .
Μα δεν γυρευεις γιατρικο,
δεν θελεις να μερωσεις  .Αγάπη είναι ν' αγαπας όποια πληγη σου ανοιγει .

Αγάπη είναι η  η μοναξιά που πρέπει στον καθένα.




Αγάπη είναι να κοιτάς τη πόρτα ολοένα.
Αγαπη ειναι να μιλάς στα φίλια και στα δέντρα,
στις πέτρες στα τριαντάφυλλα,
στους τοιχους,
στα ταβάνια.



http://www.youtube.com/watch?v=hfdvoC_SWCc

Faim emotionnelle

... ή αλλιώς , συναισθηματική Πείνα . 

    Γεννιόμαστε και αναθρεφόμαστε απο τους γονείς μας , με τις καλύτερες των προθέσεων απο αυτους . ΝΟΜΊΖΕΙΣ ΦΊΛΕ ΜΟΥ . Μέσα σε κάθε χάδι , σε κάθε μπράβο , σε κάθε αδιάφορη στάση τους σε κατι που κάναμε ή σκεφτήκαμε , σε κάθε τι που εχει σχέση με την σχέση μας με αυτούς , μέσα σε κάθε τέτοια στιγμή , μεγαλώνει το τέρας που ονομάζεται συναισθηματική πείνα . Τέρας για αυτον που το εχει , αλλα εξαιρετικό τιμόνι καθοδήγησης των γονιών για τα παιδιά τους . 

     Σκέψου . Πότε λέμε μπράβο ; Οταν αυτος που αγαπάμε έκανε κάτι καλό γι αυτόν ή κάτι που παράλληλα βόλεψε και εμάς ; Πότε εκνευριζόμαστε ; όταν το παιδι κανει κατι κακο μονο γι αυτο , ή οταν αυτο ξεβολευει και εμας ; Ασυνείδητες καθοδηγήσεις της σκέψης που καταλήγουν που αλήθεια ; Αν η Ζωή τα φέρει έτσι που το παιδι να φύγει απο την άμμεση επαφή του με τους γονιούς στα 16 έως 20 έχει καλώς . Αν ομως κρατηθεί εκεί, για χρονια μετα , απο τους ίδιους τους γονείς του , που θα το βολέψουν σε ια ανετη ζωη που δεν την κερδισε , για να εχουν τροφή να ταΐζουν τους δικούς τους φόβους , τότε η συναισθηματική πείνα μεταμορφώνεται σε τέρας που κατασπαράξει την ζωή του παιδιού απο μέσα προς τα έξω . 

       Αυτο το παιδι μπορει να εξελιχθεί σε εναν εξαιρετικό επιστήμονα ή επιχειρηματία ή καλλιτέχνη και να βρίσκεται χιλιομετρικά μακρυά απο τους γονεις του . Αν ομως αυτοι δεν εχουν κόψει τον ομφάλιο λόρο , άσχετα αν το παιδί μιλάει με τους γονεις του ή οχι ,ασχετα αν τους εχει οικονομικα αναγκη ή οχι , η συναισθηματική του πείνα θα μεγαλώνει . Θα προσπαθεί να την κατευνάσει με παράγωγα γονεϊκής αγάπης . Σχέσεις , φίλους , επαφές , χωρίς θελεμια ελευθερίας , αλλα αλληλεξάρτησης . Και όταν ολα θα καταρρέουν ανα καιρούς γύρω του , τότε θα επαληθεύεται η γονική κατάκριση και θα κανει το θυμα να θελει να γυρισει πίσω στον θύτη του . 

     

     Πέρασαν χρόνια ψυχανάλυσης . Χρόνια άρνησης . Ειμαι ενας καλος επιχειρηματίας , μορφωμένος, αυτοδύναμος , χρονια μακριά απο τους γονείς μου . Πως γινεται να με κυβερνά η Συναισθηματική πείνα ; Πως γίνεται , εγω που περνω δύσκολες αποφάσεις καθε ήμερα , να μου λέτε πως βασίζονται στην ανάγκη μου για γονεϊκή αποδοχή ; Πως γίνεται να τρώω αυτοκαταστροφικά  , για να κερδίσω την προσοχή αυτών που με αγαπούν ;

     Σιγά σιγα , παρατηρώντας τον εαυτό μου στην καθε μου κίνηση , και μετα αναλύοντας τα με μια εξαιρετική ψυχαναλύτρια , καταλαβα σταδιακά τον μηχανισμό της συναισθηματικης πείνας . Άρχισα να βλέπω ξεκάθαρα , πως καθε φορά που τρώω , δεν τρώω απο πείνα επιβίωσης , ουτε καν απο ευχαριστηση . Τρωω για να καλύψω την αποδοχή που νοιώθω πως χρειάζομαι . Και όσο τρώω , τοσο παχαινω , τοσο περισσότερη αποδοχή χρειάζομαι . Οπότε , τρώω περισσότερο κλπ . Καμία , διαιτα , καμία διατροφή , καμια γυμναστική δεν μπορει να το αντιστρέψει μονιμα αυτο . Μπορεί για λίγο να υπαρχει αποτέλεσμα , αλλα μετα τα πραγματα γίνονται χειρότερα . Και να κάνουμε τον σταυρο μας δεν λες ; Γιατι για αλλους αντι για πεινα , υπαρχει συναισθηματική δίψα που καταλήγει στον αλκοολισμό ή ακομα χειροτερα , στα ναρκωτικά ή στην ανορεξία . Θα μου πεις τωρα , πως γινεται η συναισθηματικη πεινα να καταλήγει στην ανορεξία . Μα η πεινα , δεν ζηταει φαγητο , αλλα αποδοχή .Ζηταει την αγαπη των αλλων , για να φάει. Ετσι η βουλημια χρησιμοποιεί την αυτοκαταστροφική υπερβολή του φαγητού , για να τραβήξει την προσοχή ή ακόμα και να τιμωρήσεις (αυτούς που θέλει να τον αγαπουν ) , ενω ο ανορεξικός χρησιμοποιεί την έλλειψη του για τον ιδιο λόγο . 

      Και το χειρότερο κομμάτι , ειναι όταν γίνονται συζητήσεις με τους γονείς ή με αυτους που αγαπάς ,και καταλήγουν σε μια οργή ανείπωτη που καταστρέφει τα πάντα . Μια οργή και απο τις δύο πλευρες . Και αυτο ειναι που δίνει σε αλληλους άλλωθι και μετα κανει την συναισθηματική πεινα ανίκητη . Γίνεται ο Θεός που ορίζει κάθε σου σκέψη και κάθε σου κίνηση , εστω και για καποιο διαστημα . 

     Καθομουν εχθες και κοιτούσα ενα μπουκάλι ουίσκι , ενα απο τα πολλα ποτα που εχω για τους ξενους . Σκεφτόμουν πως ποτέ μα ποτέ δεν ειχα την διάθεση να πιω, ουτε μια σταγονα μονος μου , ολα αυτα τα χρονια που ειναι εκει , στο σκρίνιο , ακριβώς κατω απο την τηλεόραση . Αν ήμουν αλκοολικός αυτο θα ήταν μαρτύριο , και θα ειχα υποκύψει άπειρες φορές . Τώρα , ούτε καν που βλέπω το μπουκάλι και ας περνάει απο εκεί η ματιά μου άπειρες φορές . 

      Πως λοιπόν κάποιος που δεν εχει ζήσει την πείνα της βουλιμίας , να με καταλάβει ; Και γιατι χρειάζεται στην τελική να με καταλάβει ; Για να μου δώσει ενα άλλοθι να συνεχίσω να ζω έτσι ; ΌΧΙ Ουτε η κατακριση , αλλα ούτε και η επιβραυβευση βοηθουν να απαλλήνει τουτο το βαρυ φορτιο. Το δαχτυλίδι του Σορον είναι δικό μου και αν δεν μπορεσω να το καταστρέψω εγω , κανεις δεν μπορει να το κανει για εμενα . 

       Βεβαια , το να υιοθετήσεις τον 6χρονο εαυτό σου παίρνοντας τον απο τα χερια των γονιών σου , δεν είναι τοσο απλο οσο ακούγεται . Ανατρέπονται ισορροπίες που δεν φαντάζεσαι .Ξεβολεύονται ανθρωποι και ανθρωποι Ξυπνάνε αρχέγονοι φόβοι που εχουν ξεθαφτει απο την ανασφαλεια , την απληστια , τον εγωισμό αμφοτερων και που πρέπει να μαχηθει ο καθενας μονος του , γιατι μονο οταν αυτοι οι φοβοι νικηθουν , τοτε μονο μπορει να υπάρξει ΑναΓεννεση 

Αλλά αυτό είναι μια  άλλη ανάρτηση 

tik tak

Οι πρωτοχρονιές της μεγάλης μου Αγάπης

2010
....  Αγάπη μου . Μωρό μου Ηλιε μου φεγγάρι μου Καρδια μου σπληνάντερο μου κλπ

2011
 ....  Γιατί το(ξ)έκανες αυτό ; 'η αλλιώς " ποιανου-νης,  μαλακισμένο 6χρονο ασυνείδητο ,παίζει με τις ασφάλειες ; "

2012
 ....  Οχιιιιι.Εγώ φταίω ...για όλα

2013
 ....  Αϊ και ΓΑΜΗΣΟΥ στη τελική .

2014
 ....  Κατι μου θυμίζεις εσυ .Πως είπαμε πως σε λένε, κουκλίτσα μου ;

Οσο για την νεα χρονια που έρχεται , δεν θα μιλήσω εγώ αλλά η πυθαγόρεια αριθμολογία . 2=μητρα ,0=χάος ,1=δόρυ ,4=κλιμάκωση . Με λίγα λόγια , φέτος θα είναι η χρονια του θεου του πολέμου να περπατήσει σχεδόν σε όλη την γη .
Οπότε , εγώ τι άλλο να πω παρα ....