Τετάρτη 18 Δεκεμβρίου 2013

Faux rouge



    Κάθε χρονιά , όταν έρχονται Χριστούγεννα , με ξαναπιάνει η αλλεργία μου . Μια αλλεργία έχω και εγώ και έτυχε να την γιορτάζει όλος ο χριστιανικός κόσμος ΚΆΘΕ ΧΡΌΝΟ .
     Όχι όχι . Η Αλλεργία μου δεν έχει να κάνει με την γέννηση του Χριστού . Και εμένα μου αρέσουν τα Χριστούγεννα , όπως σε όλους . Η αλλεργία μου έγκειται μόνο σε μία λέξη . Στο ΨΈΜΑ . Και τις μέρες των Χριστουγέννων , το ψέμα εχει την τιμητική του . Ντύνεται με τα καλά του και βγαίνει στους δρόμους . Μπαίνει στα σπίτια , στις σκέψεις και στα όνειρα των ανθρώπων και οτι αγγίζει το μετατρέπει σε κάλπικο . Γεμίζουν τα πάντα με κάλπικο κόκκινο .
    Τι να πρωτοπώ ; Για την αληθινή γέννηση του Χριστού που ήταν περίπου ένα μήνα πριν το Πάσχα , και οι παπάδες για να μην χάσουν την ... πελατεία των αλλοεθνών και κατά τα άλλα , πρωην παγανιστων (που όμως επειδή είχαν παχυλό πορτοφόλι δεν έπρεπε να τους αποκλείσουν από τον χριστιανισμό ) άλλαξαν την ημερομηνία των Χριστουγέννων και την έβαλαν να να είναι ίδια με αυτή της πανάρχαιης γιορτής της γέννησης του Ρωαμικού θεου ήλιου ( Sol Invictus και των παραγωγων του στις εθνοτητες που κατεκτησε η ρωμη  ) στις 25 Δεκεμβρίου .
 Την ίδια εποχή (τεταρτη Συνοδος ) , επετράπηκαν να πιστεύονται 12 Ευαγγέλια , αφού μέχρι τότε πιστεύονταν μόνο τα 4 (οσοι πιστευαν και στα οιπολοιπα 8 που πιστευουμε και σημερα , συμμετείχαν στα δημοφιλή σαββατιατικα ... Barbeques ( ή στάυρeques )της εποχής , ως ... ατραξιόν  )  , ενώ τα υπόλοιπα .... 2000 Ευαγγέλια( μέσα σε αυτά και του Ιούδα και της Κασσιανή ) που έχουν γραφτεί την ίδια περίοδο και οι καμιά 20ρια άλλοι χριστοί που έζησαν αυτά τα χρόνια με αντιστοιχο βιο με αυτον του θεανθρωπου ( θαύματα κλπ κλπ ), περιμένουν ακόμα όχι να ... εγκριθούν από τους παπάδες ,αλλα ακόμα και να βγουν εξω απο τις απαγορευμενης πρόσβασης  για τον κοσμο , βιβλιοθηκες του Βατικανου (δηλαδή , τα κεντρικα της Χριστιανισμος ΑΕ )
     Τέλος πάντων . Κατάφερε ο Μανωλάκης να είναι τελικά αυτός που πήρε τό χρίσμα (από εκεί βγαίνει και το Χριστός(ελληνικό όνομα του μανωλάκη για τους ξένους , αφού τα ελληνικά ήταν τα αγγλικά της εποχής ) και Ιησούς ( το εβραϊκό όνομα για την εγχώρια προπαγάνδα ) από τους Εβραίους Φαρισαίους αφού μετά τον θάνατο του , είδαν πως έγινε η νέα μόδα , και ως γνωστόν ,ο παπάς παει πάντα στην κονόμα ( εκτός από μερικές πολύ πολύ λαμπρές εξαιρέσεις )
   Με τον Μανωλάκη δεν εχω τίποτε . Αντίθετα , χαίρομαι και δοξάζω την μερα που γεννήθηκε και μαζί του γεννήθηκε η μεγαλύτερη κυρίως πολιτική επανάσταση που έχει ζήσει ποτέ η ανθρωπότητα . Άσχετο αν μετά , η διαλυμένη απο την επανάσταση ,βασιλεία μεταμορφώθηκε σε ιερατική εξουσία και υποδούλωσε για μια φορά ακόμα τον κόσμο για ακόμα 1500 χρόνια . Αυτές είναι ανθρώπινες επιλογές . Ο μανωλάκης έκανε ότι μπορούσε 
    Όμως αυτό είναι μεγάλη .... τεράστια για την ακρίβεια, ιστορία . Ας πάμε στα Χριστούγεννα . Ρε μπαγάσιδες παπάδες , να δεχτώ που βάλατε την ημέρα γέννησης του Χριστού , την ημέρα γέννησης του θεου Ήλιου για να μην χάσετε την πελατεία . Να δεχτώ , όλο αυτό το σύστημα με τον Ιωσήφ , με τον κρίνο , τον άγγελο τους τρεις μάγους , τα αστέρια τις προβατίνες , τα χρυσά τα σμύρνα.  Με αυτά μεγαλώνουν τα αμερικανάκια και μιλάνε για εξωγήινους αγγέλους 
                                  


και άστρα UFO , διακτινισμους ,


 κρίνους με κλονοποιητικες ικανότητες γονιμοποίησης , προβατίνες εργαστηρίου τύπου ΝΤΌΛΙ κλπ.  

                                         
    Ας τα δεχτώ όλα αυτά . ΤΟΝ ΑΓΙΟ ΒΑΣΙΛΕΙΟ ΓΙΑΤΙ ΤΟΝ ΜΠΕΡΔΕΨΑΤΕ ΣΕ ΑΥΤΟ ΤΟ ΠΑΡΑΜΥΘΙ ;  Τι σας έφταιγε ο πόντιος ο Βασιλάκης ; Γεννήθηκε 300 χρόνια μετα τον Χριστό  , και ήσυχα ήσυχα έκανε τις σπουδές του ,  δεν πείραξε κανέναν , έκανε και ασκητική ζωή , έγινε και επίσκοπος , έγραψε και τα βιβλία του , βοήθησε κόσμο και κοσμάκη με τις αγαθοεργίες του και πεθανε σεμνα την 1 ιανουαριου του 379 . Δηλαδή , επειδή οι βάρβαροι του βορρα που εγιναν τον μεσαίωνα ουσιαστικα χριστιανοι , δεν επρεπε να χαθούν και αυτοι απο πελατια των παπαδων , επρεπε να κανουν ρεζίλι την μνήμη του Αγίου Βασιλείου ; Τον εκαναν , εναν αξιοθρήνητο διαρρήκτη καμηναδων , τον έντυσαν και με αυτό το θλιβερό κίβδηλο κόκκινο , χορηγία της κόκα κόλα το 1931 , του έστρωσαν και μια κοιλιά να , και ενα τσουβάλι , για να μολύνει  με ψεύτικα όνειρα υλικής ευμάρειας ,
ολες τις νεοσύστατες απο τον πρώτο παγκόσμιο πόλεμο κοινωνίες και να τις ωθεί φουλ στον ακορεστο καταναλωτισμό , που εφερε και αλλον εναν παγκοσμιο πολεμο 10 χρονια μετα και επιφυλάσσει ακομα εναν στις μερες που ερχονται . Βεβαια κυκλοφορει με πολλές πλαστες ταυτοτητες . Για να δούμε .
  «Σάντα Κλάους» (Άγιος Νικόλαος) των Άγγλων, ή «Περ Νοέλ» των Γάλλων, ή «Σίντερ-Κλάας» των Ολλανδών, ή «Βάιναχτσμαν» των Γερμανών, ή «Λαμ-Κουνγκ-Κουνγκ» (= «ο Καλός γερο-πατέρας») των Κινέζων, ή «Χοτέισο» των Ιαπώνων ή «Babbo Natale» των Ιταλών. Σεσημασμένο διαρρήκτη τον κατάντησαν αυτοι οι ατιμοι οι παπαδες . 


......ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΣΤΟΝ     ΑΓΙΟΒΑΣΙΛΕΙΟ................. 



     Τελος πάντών . Ακόμα και αυτο να το καταπιώ . Ομως αυτο που δεν μπορώ να αντεξω , είναι που όλοι οι ανθρωποι , που μεχρι εχθές δεν εκαναν καλό ούτε στον αγγελό τους , αυτες τις ημερες είναι όλο χαμόγελα , και να βοηθησουμε τους φτωχους , και κοίτα οι κακόμοιροι οι αστεγοι που πεινάνε κλπ . Ρε υποκριτές . ΠΟΥ ΉΣΑΣΤΑΝ 5 ΜΈΡΕΣ ΠΡΙΝ ; ΕΣΕΊΣ ΔΕΝ ΤΟΥΣ ΦΈΡΑΤΕ ΌΛΟΥΣ ΑΥΤΟΎΣ ΣΕ ΑΥΤΉΝ ΤΗΝ ΚΑΤΆΣΤΑΣΗ ; ΚΑΙ ΑΣ ΠΟΥΜΕ ΠΩΣ ΔΕΝ ΤΟ ΚΑΝΑΤΕ ΕΣΕΙΣ (που εσείς (και εμείς) το κάνατε ). ΑΥΤΟΙ ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ , ΠΕΙΝΑΝΕ ΚΆΘΕ ΜΕΡΑ , ΟΧΙ ΜΟΝΟ ΤΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ . ΤΙΣ ΑΛΛΕΣ ΗΜΕΡΕΣ ΠΟΥ ΕΙΣΑΙ ΦΑΡΙΣΣΑΚΟ ; ΠΌΤΕ ΒΟΉΘΗΣΕΣ ΑΛΗΘΙΝΆ , ΚΑΙ ΜΕ ΔΙΆΡΚΕΙΑ , ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΤΟ ΚΟΜΠΆΖΕΙΣ ΑΡΓΟΤΕΡΑ ΣΤΟΥΣ ΓΝΩΣΤΟΥΣ ΣΟΥ ; 
       Ε ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΠΟΥ ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ ΤΑ ΧΡΙΣΤΟΎΓΕΝΝΑ . ΤΗΝ ΨΕΎΤΙΚΗ ΚΑΛΟΣΎΝΗ , ΠΟΥ ΦΟΡΑΝΕ ΟΙ ΚΑΚΕΣ ΚΑΙ ΠΕΤΡΙΝΕΣ ΚΑΡΔΙΕΣ ΑΥΤΕΣ ΤΙΣ ΗΜΕΡΕΣ , ΜΉΠΩΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΞΑΡΓΥΡΏΣΟΥΝ ΑΡΓΌΤΕΡΑ ΚΑΙ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΑΦΕΛΕΊΣ ΣΥΝΑΝΘΡΏΠΟΥΣ ΤΟΥΣ ΚΑΙ ΑΠΟ ΤΟΝ ΘΕΟ .ΚΑΙ ΟΤΑΝ ΒΛΈΠΩ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΚΑΛΠΙΚΗ ΑΓΆΠΗ ΑΥΤΕΣ ΤΙΣ ΗΜΕΡΕΣ ΝΑ ΠΟΥΛΙΕΤΑΙ ΠΑΝΤΟΥ ΓΥΡΩ ΜΟΥ , ΜΕ ΠΙΑΝΕΙ Η ΑΛΕΓΡΙΑ ΜΟΥ ΚΑΙ ΓΙΝΟΜΑΙ ΚΆΠΩΣ ΕΤΣΙ .  



         



Δευτέρα 16 Δεκεμβρίου 2013

Swines ...



Αντε να 

Εεεεεε Ναι . 
Ειμαι φιλόζωος .
Αγαπάω τα ζώα (αν δεν με πιστεύετε ρωτήστε την γατα μου )  

Αλλα ρέ γαμώτο ,  
δεν το εχει παρακάνει λίγο η κοινωνια μας ; 
Εχουμε γεμίσει ΠΑνΤΟΥ βόδια ,



γαϊδουρια και γουρούνια . 
Ασε που πολλα απο αυτα ειναι και ...συναχωμένα . 
Πόσο να αντέξεις ο άνθρωπας.


Σάββατο 7 Δεκεμβρίου 2013

Tenter de mettre , fin




Με είχε ρωτήσει κάποτε η ψυχαναλύτρια μου για αυτό που τότε συζητούσαμε " θα το κάνεις ;" Της απάντησα " Θα προσπαθήσω " . Μου απάντησε " Μμμμ . Μάλιστα . Σήκω όρθιος ." Σηκώθηκα . "Ας υποθέσουμε πως αυτο ειναι το "Κάνω" . Τώρα κάτσε πάλι στην καρέκλα " . Κάθισα . " Ας υποθέσουμε πως αυτο ειναι το "Δεν κάνω " . Τώρα σήκω αλλα σταματα , οπως εισαι με τα ποδια λυγισμένα , οταν νοιώσεις πως ο ποπός σου μολις εχει σταματήσει να αγγίζει την καρεκλα . Πως νοιωθεις σε αυτη την ενδιαμεση θεση μεταξύ του καθιστός και ορθιος ; " "πολύ αβολα " της απανταω " ειναι πολυ κουραστικη σταση " . Μου χαμογελάει και μου λέει " Το ίδο ακριβώς συμβαίνει όταν επιλέγουμε να προσπαθούμε , και όχι να κάνουμε πράγματα . Πάντα η μετάβαση του "προσπαθώ" είναι πιο κουραστική απο την θέση του "Κάνω " . Πάψε να προσπαθείς . Ή κάνε ή μην κάνεις . "
     Πιστέψτε με . Δεν ειναι εύκολο καθόλου να πάψω να προσπαθώ . Και αυτο ,γιατι η προσπάθεια , εμπεριέχει μεσα της και την πιθανότητα της " δικαιολογημένης " αποτυχίας . Αρα , βόλεμα . Προσπαθω , σημαίνει πως δείχνω πως κάνω αλλα ουσιαστικά αναβάλλω. Αυτό όμως , για την κοινωνια μας , μαζι με την αλλη μεγάλη δικαιολογία της Τελειομανίας (αλλα αυτο ειναι πολυ πιο υπολος εσωτερικος φόβος και θελει μεγαλύτερη αναλυση . Αλλη φορα), ειναι μια στάση ζωής που ευλογειται απο τους μεντορες της τηλεορασης και διδασκεται απο τους Διδασκάλους στα παιδια απο πολυ μικρα . 
      Οπως και να έχει , βρισκομαι σε πόλεμο , και δεν εχω την πολυτέλεια ουτε για προσπάθειες ούτε για τελειομανείς στασεις απεναντι στην πείνα μου .


 Πρέπει οι σκέψη μου να μήν εστιαζει στο τι πρέπει να φαω και τι δεν πρέπει να φαω . Η σκέψη μου πρέπει να εστιαζει σε άλλα πράγματα που με ευχαριστουν και μου δίνουν την αίσθηση πως δημιούργω . Ετσι , μετα την δουλεια , θα κάνω τα βαρη και τον διαδρομο μου , και αφου μετα κανω το μπανακι μου και χαλαρωσω , θα κανω Ται Τσι για να ξεμπλοκάρω την ροη της ενεργειας του σωματος μου . Με το που τελειώνω , περνω ενα βιβλιο , το σημειωματάριο μου και μια φωτ. μηχανη (μήπως τύχει κανενα θέμα ) και παω για περπατημα και καφεδακι για ενα δυωρο . Το βράδυ που γυριζω , ασχολουμαι με την μουσικη .Παίζω κιθαρα ,σαξοφωνο, τζουρα, ουτι , τζαζ μπλουζ, ροκ ,


ρεμπερικο , οτι εχω διαθεση εκεινη την ώρα . Μετα , λιγη εξάσκηση στην φωνητικά πολύ δυσκολη βυζαντινή μουσική , και ... νανι . Οταν το κάνω αυτο , εστιαζω στην ομορφιά της δραστηριότητας που κάνω , και όχι στις ελλείψεις μου . Αυτη άλλωστε , εμαθα πως ειναι και η διαφορά της Μοναξιας απο την Μοναχικότητα . Εδω και 1,5 χρόνο εχω επιλέξει να μην ειμαι με ανθρωπους που δεν με γεμιζουν . Η ζωή μου ειχε γεμίσει απο φίλους γιαλαντζί , γιαλαντζί σχέσεις και γλείφτες συνεργατόφιλους στην επιχείρηση μου . Και ολα αυτα τα ανεχόμουν γιατι φοβόμουν την μοναξιά . Την Ελλειψη , της τρυφερότητας , του σέξ , του ερωτα , των εξοδων με φιλαρακια κλπ. Οταν ομως συνειδητοποίησα ποση ενεργεια σπαταλάω για να τους κρατησω ολους αυτους κοντα στην ζωή μου , ποσο χρονο και σκέψη δαπανω σε τηλεφωνηματα ,μικροπαρεξηγησεις και ολα αυτα τα μικρα που στο τελος γιγαντώνονται και σε καταπίνουν ολόκληρο , αποπροσανατολίζονταν την φυση σου, την ψυχη σου απο αυτο που πραγματικα λαχταραει , τοτε εβαλα ενα τελος σε ολα αυτα . Σταματησα να προσπαθω να τους κρατω κοντα μου όλους , για να δω τι θα γινει . Οπως το περιμενα . Χάθηκαν αλλοι πολυ νωρις , αλλοι λίγο αργοτερα . Ολοι οι ορκοι αγάπης ή φιλιας ξεχάστηκαν . Κυριως οσοι εκαναν οικογενειες , εξαυλωθηκαν απο κοντα μου ζωντανοι . Βοήθεια μας . 
     Και ετσι καταλαβα πως δεν εχει νοημα να κρατας , κατι που δεν ειναι για να μεινει . Και ότι πραγματικα ειναι να μεινει , δεν χρειαζεται να το κρατας . Ομως αυτο ελοχευει εναν μεγάλι κινδυνο . Την Μοναξια , δηλαδη την Ελλειψη . Ποσο με ταλεπώρησε δεν λέγεται . Ενα σορο παρασκευοσαβατοβραδα , μόνος με την γατα μου στο σπίτι μου με σκέψεις γεματες πίκρα για την ζωή , εστιασμένες πανω σε αυτα που δεν ειχα . Τους ανθρώπους που ηθελα , τα πραγματα που ηθελα να κανω και δεν μπορουσα μονος μου πχ ταξιδια στο εξωτερικο , δραστηριότητες , χορό κλπ Ο Πόνος της Έλλειψης είναι αβάσταχτος πολλές φορές . Ενα σιωπηλό σπίτι , κάποιες στιγμές δεν αντέχεται . Ομως το παλεψα . Μεχρι που καποια στιγμη κουρασμένος απο τον πόνο της θλίψης , σταμάτησα να σκέφτομαι αυτα που μου λείπουν και αρχισα να εστιαζω σε αυτα που εχω και μπορω να δημιουργησω με αυτα . Μουσικη ,γλυπτικη, ποιηση ,φωτογραφια . Ειναι τοσο ωραιο να βλέπεις τους κόπους σου να περνουν σχήμα σε ενα γλυπτο σε ενα ποιημα σε ενα μουσικο κομματι . Και επίσης όμορφο ειναι να exeiw όλο τον χρόνο που θες για να μαθαινεις μεσα απο διαλεξεις , ή να πηγαίνεις μονος στο θεατρο κάθε εβδομαδα, ή σε ιδιαιτερα δρώμενα τεχνης κλπ  Και όσο καθομουν και σκεφτομουν πως ολον αυτον τον χρονο που αφιερονω σημερα στην δημιουργεια , μεχρι και πριν απο 1,5 χρονια τον αφιερωνα στα τηλεφωνα , σε ανουσιες βολτες με ανθρωπους που δεν εχεις τιποτε κοινο να μοιραστεις περα απο το σωμα και την αναγκη του για ερωτα και χαδια , τόσο περισσοτερο ηρεμουσα ( και ακομα ηρεμώ , ας μην γελιόμαστε. Αυτες ειναι πολύ δυσκολες μεταβάσεις). Τοσο περισσότερο , η Μοναξια μου η βασισμένη στην Έλλειψη , γινόταν Μοναχικότητα και βασιζόταν στην Δημιουργεια . Ειναι ψεμα αν πω πως ακομα δεν νοιωθω την ελλειψη για μια συντροφο , ή την παρέα κάποιων φίλων . Ομως , οσο βλέπω στα μάτια των παλιων μου φίλων , και γυναικων που καποτε ηταν οι ερωτες της ζωής μου , οταν καμμια φορα συναντιομαστε , το ποσο μόνοι είναι μεσα στην οικογένεια ή στην σχεση του , το πόσο αδεια φέυγει η ζωή τους στην καθε τους ημερα , στο πόσο μήχανες παραγωγης χρηματος και κάλυψης ... αναγκών των παιδιων ,εχουν γίνει , χωρις συναισθημα σε αυτο που κανουν , ουτε καν υποψια χαμόγελου να υπαρχει σε ολο αυτο , τότε χαίρομαι που διαλεξα αυτον τον δυσκολο δρόμο . Η' θα βρω αυτο που συνειδητα θέλω ή τιποτα . 
      Αυτη λοιπόν ,η μοναχικότητα , εχει αρχισει και με βοηθαει και στην διατροφή . Σταμάτησα να εστιάζω σε αυτα που θα ήθελα (λιγοτερα κιλα ) ή σε αυτα που μου λείπουν (γεύσεις , ποσότητες φαγητων ) . Σταματησα να με φοβίζει η μακροχρονια ελλειψη τους και να προσπαθω συνεχως να βρω τροπους να το ανεραισω αυτο . Αν θελω να χασω κιλα , πρέπει να τρωω 30% λιγοτερο απο οτι συνηθως . Οσο εστιάζω στις διατροφες , εστιαζω στην ελλειψη , και ο εγκεφαλος μου βρισκει τροπους να μου καλύψει αυτην την ... ελλειψη . Οχι . Προσπαθω να μην σκεφτομαι ΤΙΠΟΤΑ που να εχει να κανει με φαγητο , απο διαιτες εως ντελίβερι . Εχει αρχισει να αποδίδει . Για να δουμε.  ;) 




Κυριακή 1 Δεκεμβρίου 2013

Si peu



Πάντα
 κυνηγάμε τα όνειρα στην ζωή μας . 
Μέχρι που στο τέλος ,
συνειδητοποιούμε πως η ζωή μας 
ήταν πιο σύντομη από αυτά .

Γι αυτό,

Μαθε πως να Ζείς και όχι πως να Πεθαινεις